Geçenlerde malum İsrail krizi çıktı. Olay, sabah ulusal medyalarda ve networklerde duyuruldu. Öğleden sonra heryerde Filistin bayrağı satan işportacılar vardı. Bunlar nezaman duydu, takip etti de hangi arada gidip bayrakları bastırdılar... Demek işportacısına kadar teknolojiyi ve gelişmeleri takip ediyoruz ve ona erişiyoruz.
Öyle mi acaba? Yoksa teknoloji mi bize erişiyor? Aslına bakarsanız artık hayatımızın bir parçası haline gelmiş teknolojik araçlar sayesinde bilgi bize erişiyor. (Biz istesek de istemesek de) Basit bir cep telefonu bile bir süre gerekli gereksiz bilginin anında size ulaşmasını sağlıyor. Üstelik olay sadece cep telefonu da değil. Çeşitli display cihazlar, otobüste, metroda sürekli bizi bilgi bombarımanına tutuyor.
Mobil teknoloji daha da kişiselleşecek. O zaman bir dükkanın önünden geçerken (örneğin iç giyim) size uygun ürünlerin reklamı anında telefonunuza gelecek. Bunlar sadece başlangıç tabi. Ama tam bu noktada başka bir sorun başlıyor. Teknoloji bize "istemesek de" erişiyor artık. Yani cebinizi kapatmanız yetmiyor çünkü outdoor ürünler ve sistemler de kişiselleştirilmiş ürünlere dönüşmeye başlıyor. Bugünler bizim son rahat ve "özgür" günlerimiz gibi geliyor bana.
Kısa zaman sonra artık tam olarak nerede olduğumuz (navigasyon ve map sistemleri) hangi takımı tuttuğumuz (online alemde mutlaka biryerlerde kaydımız var), hatta yemek ve alışveriş alışkanlığımız (kredi kartı harcamalarımız zaten kaydediliyor) biliniyor olacak ve bu bilgiler pazarlanabiliyor olacak (-ki zaten oluyor). Böylece istesek de istemesek de teknoloji ve/veya bilgi bize herzaman ve heryerden ulaşabiliyor olacak.
Sorun şu; bunlar bizim mahremiyetimizi olumsuz etkiler mi? Ya kötü bir günümüzdeysek ve bunların hiçbirini görmek, duymak istemiyorsak? O gün herşeyi kapatıp "ulaşılmaz" olabilir miyiz? Birileri buna izin verir mi? Birilerinin böyle bir izin hakkı var mı? Bunları yazmakla yanlış mı yapıyorum?
Öyle mi acaba? Yoksa teknoloji mi bize erişiyor? Aslına bakarsanız artık hayatımızın bir parçası haline gelmiş teknolojik araçlar sayesinde bilgi bize erişiyor. (Biz istesek de istemesek de) Basit bir cep telefonu bile bir süre gerekli gereksiz bilginin anında size ulaşmasını sağlıyor. Üstelik olay sadece cep telefonu da değil. Çeşitli display cihazlar, otobüste, metroda sürekli bizi bilgi bombarımanına tutuyor.
Mobil teknoloji daha da kişiselleşecek. O zaman bir dükkanın önünden geçerken (örneğin iç giyim) size uygun ürünlerin reklamı anında telefonunuza gelecek. Bunlar sadece başlangıç tabi. Ama tam bu noktada başka bir sorun başlıyor. Teknoloji bize "istemesek de" erişiyor artık. Yani cebinizi kapatmanız yetmiyor çünkü outdoor ürünler ve sistemler de kişiselleştirilmiş ürünlere dönüşmeye başlıyor. Bugünler bizim son rahat ve "özgür" günlerimiz gibi geliyor bana.
Kısa zaman sonra artık tam olarak nerede olduğumuz (navigasyon ve map sistemleri) hangi takımı tuttuğumuz (online alemde mutlaka biryerlerde kaydımız var), hatta yemek ve alışveriş alışkanlığımız (kredi kartı harcamalarımız zaten kaydediliyor) biliniyor olacak ve bu bilgiler pazarlanabiliyor olacak (-ki zaten oluyor). Böylece istesek de istemesek de teknoloji ve/veya bilgi bize herzaman ve heryerden ulaşabiliyor olacak.
Sorun şu; bunlar bizim mahremiyetimizi olumsuz etkiler mi? Ya kötü bir günümüzdeysek ve bunların hiçbirini görmek, duymak istemiyorsak? O gün herşeyi kapatıp "ulaşılmaz" olabilir miyiz? Birileri buna izin verir mi? Birilerinin böyle bir izin hakkı var mı? Bunları yazmakla yanlış mı yapıyorum?
Comments